Գնում եմ մարշրուտկայով (մարշրուտնիով):
Հասնում եմ "պիցցա դի Ռոմայի" մոտ, կանգնում ենք կարմիրի տակ:
Աչքս գցում եմ դի Ռոմայի ապակուց ներս ու տեսնում եմ.
Սեղանի կեսն ա էրևում ու 2 հոգուց մեկը` արտասահմանցի: Նա ծռված, քարացած նայում ա աջ պատին:
Էլի ա նայում:
Ակնոցն ա հանում, վիզը ձգում ա,երևի, որ ավելի լավ տեսնի: Հետ ա շրջվում ու դիմացինի ասածին գլխով ա անում ու ժպտում:
Աջ պատին Լուսինե Զաքարյանի նկարն ա:
Հասնում եմ "պիցցա դի Ռոմայի" մոտ, կանգնում ենք կարմիրի տակ:
Աչքս գցում եմ դի Ռոմայի ապակուց ներս ու տեսնում եմ.
Սեղանի կեսն ա էրևում ու 2 հոգուց մեկը` արտասահմանցի: Նա ծռված, քարացած նայում ա աջ պատին:
Էլի ա նայում:
Ակնոցն ա հանում, վիզը ձգում ա,երևի, որ ավելի լավ տեսնի: Հետ ա շրջվում ու դիմացինի ասածին գլխով ա անում ու ժպտում:
Աջ պատին Լուսինե Զաքարյանի նկարն ա:
No comments:
Post a Comment