Էրեկ գնում եմ զուգարան, որ գդալս լվանամ, ճանապարհին սենյակի օֆիսի տղաներից մեկն ա հանկարծակի հայտնվում: Վեր էմ թռնում: Երևի, շատ խնդալու եմ վեր թռնում:Ժպտում ա:
- Վա՜յ, վախացրի՞:
Արդեն գդալս եմ պռտում ներսում:
- Հա:
- Կներեք, չէի ուզում:
- Հավատում եմ:
(Բանգլադեշի երկխոսություն... Ախր մեկ-մեկ չես իմանում, ոնց պատասխանես տղամարդկանց, որ քյառթույի պես չհնչի սեփական ականջիդ համար: Բայց ավելի լավ ա տենց: Դիրքդ միանգամից հասկանում են, չեն երկարացնում անբովանդակ խոսակցությունները)
Գդալս լվանում, վերջացնում, դուրս եմ գալիս:
Մեկ էլ տեսնեմ, Լուսոն ա համարյա վազելով գալիս էդ տղաների սենյակի մոտ: Ես գնում եմ մեր սենյակ:
5 րոպե հետո Լուսոն զանգում ա ինձ:
- Աշխեն, կգա՞ս մոտս: Սյուրպրիզ ունեմ քո համար, - Լուսոն երջանիկ ա:
Գնում եմ մոտը: Սեղանին դրված են 3 փոքրիկ ծաղկամաններ՝ տարբեր գույնի միկրոծաղիկներով:
- Ընտրի, որն ես ուզում, - ասում ա Լուսոն ու ժպտում: Ուրախությունից բերանը չի փակվում:
- Էս ո՞րտեղից, Լուս:
- Էն տղան նվիրեց նոր, ասեց մեկը քեզ, մեկն էլ էն աղջկան, հետո իրանն էլ նվիրեց:
- Ո՞ր տղան:
- Էն որ քեզ վախացրեց:
Լռվում եմ:
- Դո՞ւ ինչ գիտես, որ վախացրել ա:
- Ինքը նոր ասեց:
(հոգոց, ֆաք յու "էն տղա")
- Մազերդ նորից հետ կներկես, էղա՞վ:
Ինչ-որ բաներ ա ասում presto-յի մեջ: Համաձայն ա:
Մի քանի րոպե ընտրում եմ ծաղիկիս գույնը: Դիլեմման ալ կարմիրի ու սսփրթնած վարդագույնի մեջ ա: Վառ մանուշակագույնը Լուսոն արդեն սեփականաշնորհել էր:
Կարմիրն եմ ընտրում:
Լուսոն դեռ ժպտում ա:
- Լսի, էսօր նե՜նց կաշաների մեջ էի:
Ես մտածում եմ, տղա-մղա ա չամռվել:
- Ի՞նչ կաշա:
- Լսիիիիի, գնացել էի հարցազրույցի էսօր:
Հազիվ եմ պահում ծաղիկս ձեռքիս մեջ: Էս ինչ մետամորֆոզներ են տեղի ունենում, օ մայ գադ..
Պատմում ա մանրամասները՝ ինչ ա գրել, ինչ բարդ էր ու որ հաստատ չի անցել:
- Լուս, հպարտանում եմ քեզնով, - ասում եմ ես ու սիրտս լցվում ա, - Ուրիշ տեղ էլ կգնաս հարցազրույցի, ոչինչ:
Ժպտում ա էլի Լուսոս:
Ծաղիկս առնում, գնում եմ:
Ճանապարհին "էն տղուն" մերսի եմ ասում:
- Խնդրեմ, Աշխեն ջա՜ն, - ջիգյարով ասում ա նա:
Գալիս եմ մեր սենյակ: Ավետիսյանին եմ ցույց տալիս բույսը:
- Բա, տենում ես, Աշխեն ջան, ոնց են քեզ վորաբերվում: Հիմա սենց բաներ հազվադեպ են հանդիպում: Էդ լավ ա:
Մեկ-մեկ Ավետիսյանին Դալայ լամայի շորերն են պակասում:
No comments:
Post a Comment